WE GINGEN VANDAAG VOOR DE OUT-TAKE VAN DE LONGREVALIDATIE EN NU GAAT VROUWTJE VERDER IN HET VRIJTHOF, DAAR BEN IK OOK WELKOM. DE FYSIOTHERAPEUT HEEFT DAAR VOOR GEZORGD. HIJ VROEG OOK OF IK MEE MOCHT. DAT WAS GEEN PROBLEEM EN HIJ ZEI: "HET IS DAT ZE NAAST ME ZIT, ANDERS HAD IK HEM AL WEGGEJAT. IK HEB NOG NOOIT ZÓ'N LIEVE HOND GEZIEN EN HIJ ZIET ER ZÓ MOOI UIT!" DAT VOND VROUWTJE NATUURLIJK LEUK OM TE HOREN. WAT IK MINDER VOND WAS DE ZWARE REGEN EN STORM. TERNAUWERNOOD BLEVEN M'N OORTJES OP ZIJN PLAATS..SNEL NAAR HUIS DUS. ER WAS EEN AUTO DIE DOOR EEN GROTE PLAS REED, ZODAT WE EEN PLENS WATER OVER ONS KREGEN. VROUWTJE HAD ER GEEN GOED WOORD VOOR OVER!! INMIDDELS HEEFT VROUWTJE ME LEKKER DROOGGEWREVEN EN DAAR GENIET IK ALTIJD VAN.
NU LIG IK IN MIJN WARME MAND EN GELUKKIG WAAIT HET NU NIET ZO HARD. IK HOOP DAT JULLIE NET ZO LEKKER ZULLEN SLAPEN ALS IK!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten