HIER ZIJN WE OP "DE ENG", DEZE STRAAT HEET ZO EN ANDERS HAD VROUWTJE ER VOOR GEZORGD DAT DEZE WEG ZO GING HETEN. WE ZIJN VANMORGEN AL LEKKER WEGGEWEEST IN HET ZONNETJE EN FIJN GENOTEN VAN SPELEN MET EEN HOND, MERELTJES DIE ONS TOEZINGEN EN DE MOOIE SNEEUWKLOKJES EN VROUWTJE HEEFT ER EEN PAAR GEPLUKT. DIE STAAN NU BIJ MIJN PLEKKIE. VANMIDDAG GINGEN WE EERST BROKJES VOOR MIJN SNOEPBAL HALEN EN AANSLUITEND FIJN DE PAARDJES GEDAG ZEGGEN.
ZE KOMEN AL OP ONS AF EN DAN WIL VROUWTJE ZE EVEN AAIEN. VINDEN ZE LEUK EN TOEN WILDE IK OOK EEN LIEF LIKJE GEVEN EN INEENS STOND IK ONDER STROOM ZEG, WANT IK KWAM TEGEN HET SCHRIKDRAAD AAN. DAT HEB IK GEWETEN EN VROUWTJES HART KLOPTE IN HAAR SCHOENEN, DIE WAS OOK ZO GESCHROKKEN. MAAR TOEN VROUWTJE MIJN LIJF EN POTEN EVEN GOED AAIDE, TOEN GING HET WEER. AL SNEL LIEP IK WEER NORMAAL EN NEE, VROUWTJE ZAL ME NIET MEER ZO DICHTBIJ LATEN KOMEN. WAS IK OOK NIET MEER VAN PLAN NATUURLIJK. OP DE TERUGWEG, VOND IK HET NIET GOED DAT VROUWTJE NAAR DE PAARDJES GING, MAAR ZE LIET MIJ EVEN WACHTEN, WANT DE PAARDJES WAREN OOK VAN MIJN REACTIE GESCHROKKEN. HET ZIJN LIEVERDS, MAAR HET IS DE DRAAD DIE ONS ZO LIET SCHRIKKEN. WE HEBBEN EVEN DOORGELOPEN, TOT VROUWTJE OVERTUIGD WAS DAT IK NIKS MEER MANKEERDE EN AF EN TOE WAS ER WEER IETS MOOIS TE ZIEN, ZOALS DIT MOS EN DAT WILDE VROUWTJE JULLIE OOK LATEN ZIEN. AAN MIJN OOGJES ZIE JE DAT IK NOG EEN BEETJE BEDUUSD BEN VAN DE SCHRIK.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten