VISITE

 JIP MET HAAR KINDEREN KWAMEN EEN DAGJE BIJ ONS, HELEMAAL GEZELLIG, WANT ZE WILDEN ME BROKJES GEVEN EN DAT IS ALTIJD LEKKER. ZE WERDEN WEL EEN BEETJE ERG DRUK EN IK HAD GEEN ZIN MEER OM TE SPELEN. ZE KONDEN NIET GENOEG VAN ME KRIJGEN EN IK KEEK VROUWTJE AAN OM TE LATEN WETEN DAT HET ZO WEL GENOEG
WAS.  ZE WAREN WEL LIEF VOOR ME EN WILDEN MET ME OP DE FOTO. WE HEBBEN OOK FIJN GEWANDELD, DAN KONDEN ZE ZIEN HOE DAT GING.  HIER ZIJN WE IN ÉÉN VAN DE KRISPARKJES EN DAAR MAG IK DAN LOS. HET WAS WEL KOUD, MAAR DROOG, DAT IS FIJN. DE TROMPETJES (MEERKOETJES) ZIJN ER WEER, DIE ZIJN EEN PLEKJE AAN HET ZOEKEN WAAR HUN NESTJE KOMT TE LIGGEN. ELK JAAR ZIJN ZE ER EN ALS ZE ONS ZIEN PROTESTEERT HET MANNETJE ALS WE TE DICHTBIJ KOMEN. MAAR WE MOETEN TOCH HET BRUGJE OVER, WILLEN WE WEER THUIS KUNNEN KOMEN. DE KINDJES KONDEN MOOI EVEN RENNEN EN UITWAAIEN. NU ZIJN ZE WEER NAAR HUIS EN HET IS HEERLIJK RUSTIG. VROUWTJE MOET ZO WEL EVEN VEGEN, MAAR DAT IS NIET ERG. WE ZIJN WEER LEKKER SAMEN, JUDITH BRENGT HAAR VRIENDIN NAAR HUIS EN BLIJFT EEN NACHTJE OVER EN HANS GAAT NAAR ZIJN WERK EN HEBBEN WE HET RIJK WEER ALLEEN, LEKKER RELAXEN DUS. NU HET DROOG IS, GAAN WE TOCH EVEN VOOR EEN PLASJE NAAR BUITEN. WE TROFFEN HET VANDAAG, WANT ELKE KEER NET VOOR DE BUI BINNEN. WE HOUDEN NIET VAN REGEN. WE ZULLEN HET ER MEE MOETEN DOEN. ALLEMAAL LEKKER IN DE WARME MANDJES BLIJVEN HOOR.