EEN FIJNE DAG MET VROUWTJE

 VANMORGEN ZIJN WE NIET NAAR HET ZWEMBAD GEWEEST, OMDAT HET BAR EN BOOS WEER WAS EN HET REGENDE OOK NOG. DE HOOFDZAAK WAS DAT VROUWTJE DAN NIET WILDE HAASTEN, OMDAT DE BEGELEIDSTER ZOU KOMEN EN VROUWTJE WILDE MET ME NAAR ZEELAND. DAAR GENIET IK ALTIJD ZO, MAAR EERST EVEN WERKEN OM IN HET RESTAURANT EVEN TE DRINKEN, WAT LEKKERS TE KRIJGEN EN VROUWTJE MOEST EEN PLAS DOEN. DAT WAS AL EEN GOED BEGIN. TOEN ZIJN  WE NAAR "DE PIER VAN KRIS" GELOPEN, IK

 HUPPELEND VOORAAN. IK KEN DAAR DE WEG EN JACQUELINE NAM VROUWTJE MEE. ONGEDULDIG KEEK IK WAAR ZE BLEVEN. ER VIEL DAAR VEEL TE RUIKEN, HELAAS KONDEN WE HET STRANDJE NIET OP, OMDAT HET ONDER WATER STOND. EN HET WAAIDE HEEL HARD, EN VROUWTJE GENIET HET MEEST VAN MIJ, MAAR OOK VAN DE SCHOONHEID EN NATUUR DAAR. HET IS HEEL ANDERS DAN IN DE ZOMER. HET LIEFST BEN IK MET VROUWTJE ALLEEN EN ZIJ MET MIJ. MAAR WE KUNNEN ER NIET ALLEEN KOMEN. DAAR BALEN WE

WEL VAN. LATER GINGEN WE NAAR HET STRAND, DAAR GENOOT IK MET VOLLE TEUGEN, ER STOND EEN STORM, DUS WE KONDEN HET STRAND NIET OP. MAAR IK HEB IN HET OPGEWAAIDE ZAND EN DUINEN GEREND EN GEK GEDAAN. WE HEBBEN WEL GEPROBEERD OM OP HET STRAND TE KOMEN, MAAR DAT WERD TE DOL. BOVENDIEN GING HET REGENEN EN STEEDS HARDER, TOEN MOESTEN WE HELAAS TERUG.  GELUKKIG HAD VROUWTJE  DE ZEEM BIJ ZICH ZODAT ZE ME KON SCHOONMAKEN. EIGENLIJK WILDEN WE NOG WEL BLIJVEN, MAAR JA

DE TIJD DRAAIT DOOR EN VROUWTJE WILDE WEER VOOR HET ETEN THUIS ZIJN. IK LEEK WEL OP EEN SNEEUWHOND, MAAR DAT WAS ALLEMAAL ZAND, IK WAS ZANDKLEURIG. VROUWTJE WILDE OOK NIET DAT IK WEER LAST VAN MIJN OORTJES KREEG. WE KOMEN ZÉKER NOG EENS HIER TERUG HEEFT VROUWTJE BELOOFD. IK HEB TOCH HEERLIJK GENOTEN VAN DE DUINEN EN VAN DIT DAGJE UIT. ZE HEBBEN DAAR HEERLIJK ZACHT WATER EN IK HEB LEKKERS GEHAD, EXTRA BROKJES. VROUWTJE KREEG WAT LEKKERS EN IK DUS OOK. VOOR WE DE AUTO INGINGEN, HEEFT VROUWTJE ME HELEMAAL SCHOON GEMAAKT EN IK KON LIGGEN OP EEN EXTRA GROOT BADLAKEN
DIE VROUWTJE HAD MEEGENOMEN. EERST MET EEN HANDDOEK LEKKER DROOGGEWREVEN. DAARNA KON IK IN DE BAK VAN DE AUTO LEKKER SLAPEN TOT WE IN TIEL DE STRAAT IN REDEN. DAAR KREEG IK LEKKER ETEN EN VIEL IK ALS EEN BLOK IN SLAAP. MORGEN WEER NAAR HET ZWEMBAD. NU EERST DROMEN OVER HET GENIETEN WAT IK HEB GEDAAN VANDAAG.

REACTIE

WE KREGEN NOG EEN REACTIE VAN FRIEDERIKE EN CATANDDOGS:

1. catanddog zegt:

   14 november 2015 om 16:16

   Bedankt voor jullie mooie reacties! Zelf werden we hier ook zeer ontroerd door het verhaal van Jannie en haar kerels…
2. Friederike Pladdet zegt:

   13 november 2015 om 21:39

   Wat een triest maar toch ook mooi verhaal….Sjokkie en Flappie mochten helaas niet oud worden….Kris is nu je nieuwe maatje. Fijn voor je. Ik hoop dat Kris nog heel lang je “ogen ” mag zijn voor je en geniet van hem, hij verdient het !! Het heeft me erg ontroerd, je verhaal. Zeker ook het stuk over Sjokkie en Flap !!
   Veel geluk met Kris.
3. Friederike Pladdet zegt:

   13 november 2015 om 21:35

   Wat een verdrietig maar ook mooi verhaal. Sjokkie en Flap, wat een geweldige honden, triest dat ze niet oud mochten worden….Maar Kris is ook een kanjer als ik het zo lees…ik denk dat Kris nog heel wat jaren “je ogen” kan en mag zijn !!! Geniet van hem, net zoals je van Sjokkie en Flap hebt gedaan.. Ook hij verdient het zo !!!

LIEVE FRIEDERIKE, EN ÓF VROUWTJE GENIET VAN MIJ HOOR.

WEES WELKOM OP MIJN SITE. DANK JE WEL VOOR DE REACTIES. IK BEGREEP DAT ONS VERHAAL VEEL WORDT GELEZEN. TJA, DEZE KANJERS MORGEN NOOIT VERGETEN WORDEN!!

WEER EEN REACTIE

HIER ZIJN WE BIJ DE GREVELINGEN OP HET TOILET, WANT VROUWTJE KAN NIET ZOMAAR BUITEN ZITTEN ZOALS IK. MAAR IK GA DAN ALTIJD MEE EN WACHT NETJES TOT VROUWTJE KLAAR IS. ALS HET EEN KLEINER TOILET IS, DAN WACHT IK NETJES VOOR DE DEUR EN OMDAT HIER OOK EEN FONTEINTJE WAS, DEED VROUWTJE MIJN TUIG AF, ZODAT IK WATER KON DRINKEN. ZE NEEMT ALTIJD MIJN EIGEN BAKJE MEE EN MET DE PAPIEREN HANDDOEKJES MAAKT VROUWTJE DE VLOER WEER DROOG ALS IK HEB GEKNOEID. HANDIG TOCH?  MAAR DAT IS WEL EEN TIJD GELEDEN, WANT NU GAAT HET MINDER MET VROUWTJE, DUS GAAN WE NIET ZO VER WEG. HET IS "DE GRIEPTIJD". MISSCHIEN DAT WE DONDERDAG GAAN ALS JACQUELINE ER IS, DE BEGELEIDSTER VAN VROUWTJE. HET MOET DAN WEL GOED WEER ZIJN, IN ELK GEVAL DROOG. OP DE TERUGWEG

ZIT IK GRAAG BIJ VROUWTJE VOORIN, LEKKER KROELEN EN SLAPEN EN VROUWTJE KRIJGT IN RUL LEKKER WARME VOETEN, WANT DIE VOETEN ZIJN ALTIJD KOUD.  DIT VERHAALTJE HAD VROUWTJE ER OOK WEL WILLEN BIJVERTELLEN OP DOGSPIRATION, MAAR JA, DAAR STAAT EEN VERHAAL VAN DRIE KANJERS EN DUS MOEST VROUWTJE HET BEPERKT HOUDEN. DE MENSEN KUNNEN HIER OVER MIJ LEZEN EN JAJA, ER KWAM WEER EEN REACIE VAN ENE ILONKA:

1. Ilonka zegt:

   13 november 2015 om 16:54

   Mooi verhaal, tot tranen geroerd.
   Zo geweldig dat een hond zo goed je kan helpen in de dagelijkse dingen.

DANK JE WEL ILONKA, JE BENT BIJ DEZE OOK VAN HARTE UITGENODIGD OP MIJN SITE EN ALS JE WILT REAGEREN KAN DAT OOK. LUKT HET NIET DAN NAAR VROUWTJES MAILADRES, WANT JE ZIET HET, WIJ ZETTEN HET GEWOON OP MIJN BLOG DAN. JA, HET ÍS OOK GEWELDIG HOE GOED IK KAN HELPEN EN GELEIDEN, VINDT VROUWTJE. MAAR DE PUPPYWALKERS MOETEN DAARBIJ GENOEMD WORDEN, WANT DIE HEBBEN EEN GROOT DEEL GEDAAN AAN ONS KUNNEN. 

ONS VERHAAL IN DOGSPIRATION

IK HEB JULLIE VERTELD OVER DE VROUW DIE WEL MEER WILDE WETEN OVER DE KERELS VAN VROUWTJE, SJOKKIE HAAR EERSTE LIEFDE,  FLAP DIE ALTIJD LACHT EN IK DIE WAARDIG BEN GEBLEKEN OM DIE KANJERS OP TE VOLGEN. KIJK MAAR:

Posted on 11 november 2015 by catanddog • 1 Comment

“Je wordt helemaal één met zo’n hond “

Jannie is slechtziend en kreeg in 2004 haar eerste geleidehond, de onvergetelijke bruine labrador Sjokkie. Jannie wist toen nog niets van honden, maar de band tussen haar en Sjokkie was er in het eerste moment, intens en diep.
Sjokkie zou helaas niet oud worden en Jannie was diep bedroefd. Zou ze haar hart weer kunnen openen voor een nieuwe geleidehond?
Jannie ziet heel weinig, maar had haar leven aangepast aan haar slechte zicht. Tot die dag dat ze ineens begreep hóe weinig ze eigenlijk zag. Jannie: “Ze hadden de gezonde ogen van mijn dochter en die van mij onderzocht en vergeleken, daardoor wist ik ineens wat ik allemaal miste! Dat was een shock! Vandaar dat ik mijn eerste geleidehond Sjokkie heb genoemd.”

Sjokkie

Sjokkie was een bruine labrador die was opgeleid door de Martin Gaus geleidehondenschool. Jannie had voor deze school gekozen omdat ze daar werken met een beloningsgerichte methode en de honden het daarom leuk vinden om te leren en voor mensen te werken.
Jannie: “Ze leren dat ze aan het werk zijn als ze hun tuig aan hebben en brengen je veilig naar winkels en andere plekken waar je alleen als slechtziende gewoon niet kunt komen.”
“Ik wist echt niks van honden, maar toen ik Sjokkie zag, hij had toen nog een andere naam, wist ik meteen dat hij ‘het’ was! Er was meteen een klik tussen ons en ik zei: ‘Ik vind jou lief, ga je mee?’ En echt, hij keek me aan en het verbond was verzegeld…”
Thuis ging Jannie met hem trainen, maar het werkte niet meteen goed. Serge Gaus kwam kijken en zag meteen dat Jannie nog steeds bezig was om alles zelf te doen. “Ik moest Sjokkie leren vertrouwen en me aan hem over geven. Toen pas liet ik Sjokkie de leiding nemen, ik loop zelfs met mijn ogen dicht als ze pijn doen. Ach, wat hij ging voor me door het vuur!”
“Je wordt helemaal één met zo’n hond, we waren zo saampies…”
Toen kwam die week, de week waarin de vierjarige Sjokkie ziek werd en stierf. “Hij moest naar de dierenkliniek en ik wist dat ik hem niet levend zou terug zien. Er was iets met een ruggenmergontsteking met uitval van organen. Hij was te ziek en moest daar blijven, Sjokkie heeft nog een paar dagen geleefd. Ik zei nog tegen hem: ‘Nu kan je niet meer flappen met je staart’. Vervolgens bewoog hij zijn staart met zijn laatste krachten… Ik beloofde hem dat zijn opvolger Flap zou heten, ter nagedachtenis aan mijn eerste grote liefde…”
“Ik heb gebeden dat we hem niet zouden moeten laten inslapen, hij die zo trouw was en zo zijn best had gedaan.
In de vroege morgen van 4 december 2006 om tien over drie heeft Sjok me ‘geroepen’, ik ‘wist’ dat hij toen vanuit zijn sluimertoestand de rust in ging…Om tien over vijf belde Serge me om het te vertellen, maar ik wist het dus al…
Een diepe pijn doorvlamde mijn hart en ook een diepe dankbaarheid dat mijn gebed verhoord was en dat we niet zelf de beslissing hoefden te nemen…”
Hoe nu verder? Met het verse verdriet nog zwaar in haar hart kwam er drie weken later een nieuwe hond op haar pad. Een langharige kruising tussen een Hollandse herder en een Retriever, die bij een ander was weggehaald. Jannie voelde niets bij zijn foto, maar ze ging toch kijken.
Jannie: “Hij kwam gelijk naar me toe, ging op zijn rug liggen en leek helemaal voor me te willen gaan. Maar ik voelde het nog niet. Toen dacht ik: ik had een click met Sjok en deze hond heeft een click met mij, ik ga ervoor! Ik noemde hem dus Flap, zoals ik Sjokkie had beloofd…”

Flap

“Ik kreeg daarna een droom waarin Sjokkie Flap werd en vanaf dat moment wist ik dat het goed was. Ik kon mijn hart weer helemaal open zetten. Was Sjokkie mijn kerel, dan was Flap mijn jochie dat uitgroeide tot een kerel. Flap was ook altijd zo vrolijk, hij lachte altijd.”
Maar het lot is onvoorspelbaar. Na drieënhalf jaar werd ook Flap ernstig ziek, hij had open maagpoorten. Flap mocht niet meer werken, niet meer in het tuig. Jannie: “Ik dacht: ‘nu ben ik er voor hem, hij was er altijd voor mij’. Hij had 24 uur per dag zorg nodig, kreeg medicijnen. Maar hij blééf spontaan voor me werken en dat was helemaal niet goed voor hem… Ach, hij was zo aanhankelijk, niemand kwam zijn vrouwtje te na. In overleg met Serge is Flap naar zijn puppycoaches gebracht, het liefdevolle thuis waar hij als pup was opgegroeid. Daar geniet hij nu van zijn oude dag…
Jannie: “Hij is nu dertien en heeft het daar heel goed, ze houden van hem en ik ben die mensen eeuwig dankbaar. Maar ik vind het na vier jaar nog altijd moeilijk, soms zie ik hem weer en dan zijn we nog net zo gek op elkaar. Het is nog moeilijker om een hond aan het leven te verliezen dan aan de dood…”
Na Sjok en Flap wilde Jannie geen geleidehond meer, het verdriet was te groot. Maar wat betekende dat? Ze kwam amper meer buiten en miste bovendien de liefde en hulp van een hond. Zo kwam na acht maanden dan de zwarte labrador Kris in haar leven. Dat was in 2011, Kris was toen een enthousiaste hond van anderhalf jaar. Ze besloot me niet meer te hechten, gaf hem daarom ook geen ‘eigen’ naam.

Jannie en Kris

“Maar als vanzelf ben ik toch weer helemaal één met hem geworden. Ook Kris veroverde mijn hart…”
“Het is een mooie lieve kanjer die ook recht heeft op een fijn leven, hij staat buiten het verdriet. In het begin waren we afstandelijk naar elkaar, maar nu komt hij met zijn pootje vragen om even te kroelen. En ook Kris is een alerte hond die me altijd in de gaten houdt.”
“Ik heb ook ontdekt dat elke hond zijn eigen ‘lieflijkheden’ heeft. Zo raapt Kris meteen mijn sleutels op als ik ze laat vallen, en pakt mijn pantoffels als we thuiskomen. Ja, het gaat heel goed tussen ons en we zijn heel blij met elkaar.”
“Ik ga elke dag naar het zwembad en dan wacht hij op me bij de kassa. Ze zijn daar blij als ze hem zien, maar als ze hem willen aaien keert hij zijn kop af om te laten weten dat hij aan het werk is. Soms doe ik zijn tuig dan even af, want Kris is een echte hartendief.”
“Bij het zwembad zeggen ze: ‘Hij ligt al die tijd onbeweeglijk, hij verroert zich niet. Tot ik weer in zijn beeld kom of als hij mijn stem hoort!”
Jannie heeft sinds 2011 een blog waarop Kris vertelt over zijn fijne leven met ‘vrouwtje’: www.krismijngeleidehond.blogspot.com 
Heb jij ook een verhaal? Vertel het ons: josephine@catanddogspiration.com
En wil je dit verhalenBlog volgen? Klik hier. Leuk, je ontvangt dan regelmatig op woensdag een verhaal.

Filed Under: Hondenverhalen

← Michelle over asielkat Guus die een echte Guus Geluk werd

DOGSPIRATION

LIEVE MENSEN, VANMORGEN WERD VROUWTJE GEBELD DOOR JOSEPHINE VAN DE DOGSPIRATION EN WILDE VROUWTJE HOREN OVER HAAR KANJERS EN VROUWTJE HEEFT WAT VERTELD, TE WEINIG, OMDAT ZE OVER ONS NIET UITVERTELD RAAKT. HIER ZIEN JULLIE LINKS FLAP, RECHTSBOVEN SJOKKIE EN IK ONDER HEM. DIT ZIJN DE KANJERS VAN VROUWTJE. NU ZOU JOSEPHINE  HET VERHAAL IN DE

BLOG VAN DOGSPIRATION ZETTEN EN DAT ZET ZE MIJN SITE ER OOK BIJ, ZODAT ER VEEL MENSEN KUNNEN GENIETEN VAN MIJN VERHALEN. DEZE FOTO LINKS IS GENOMEN BIJ EEN VRIENDIN VAN VROUWTJE, WAAR WE WELEENS NAAR TOE GAAN EN DAN KRIJG IK EEN LEKKER KLUIFJE VAN HAAR. ALS ZE ZEGT: "NA DE WANDELING KRIJG JE WAT LEKKERS", DAN DOE IK SNEL EEN PLAS EN WIL ZO SNEL MOGELIJK TERUG NAAR HUIS, WANT IK BEN BEST SLIM, MAAR VROUWTJE WIL DAN TÓCH HET RONDJE

AFMAKEN. DE LAATSTE FOTO BEN IK OP HET STRAND WAAR MIJN VOORGANGERS OOK KWAMEN, OVERAL RUIK IK HUN VOETSTAPJES  IN HET ZAND. SJOKKIE HIELD MEER VAN HET BOS, MAAR FLAP WAS GEK OP HET STRAND, DAN LIKTE HIJ DE SCHELPJES AF, MAAR HIELD HET MEEST VAN MOLSHOPEN EN IK PLAS ER ALLEEN MAAR OP. WE HEBBEN ALLEMAAL ONZE EIGEN LIEFELIJKHEDEN, MOOI UITERLIJK EN EEN GOED EN LIEF KARAKTER, DAT VINDT VROUWTJE HET VOORNAAMSTE. ALS JULLIE WILLEN REAGEREN EN HET LUKT NIET VIA GOOGLE PLUS, DAN KUNNEN JULLIE MAILEN NAAR MAMSMUG@HOTMAIL.COM (IN KLEINE LETTERS) EN ZORGT VROUWTJE ERVOOR DAT HET OP MIJN SITE KOMT. ALS HET MAILTJE AAN MIJ IS GERICHT TENMINSTE. VANDAAG NIET VEEL ONDERNOMEN, OMDAT VROUWTJE ZOVEEL PIJN HEEFT EN DAARDOOR ZE AMPER KAN LOPEN. MAAR WE ZIJN WEL EVEN NAAR HET FLAPPENBOS GEWEEST. OOK LEUK EN WE NAMEN ALLE TIJD.

IN HET ZONNETJE GEZET

 DIT WEEKEND WAS WEER GENIETEN IN HET BOS EN IN DE KRISDOMEINEN. DOOR VEEL MENSEN  WERD IK BEWONDERD. IEDEREEN DENKT DAT IK EEN JONGE HOND BEN, MAAR IK WORDT 7 JANUARI TOCH ECHT 6 JAAR. ZE DENKEN DAT OMDAT IK SLANK EN ENERGIEK BEN. IK DOE NIET VOOR ANDERE HONDEN ONDER EN HOE ZE OOK MIJ WILLEN BESPRINGEN, DAT WIL IK HEUS NIET.
EN VROUWTJE WILDE ME OOK IN HET ZONNETJE ZETTEN, ZOALS HIER. WE NEMEN HET ER MAAR VAN HOOR, WANT ALS HET REGENT GAAN WE NIET NAAR HET BOS. HIER HEB IK OOK WATER GEKREGEN. WANT DAT SMAAKT NA EEN PARTIJTJE RENNEN. ER KWAMEN VEEL HONDENVRIENDJES NAAR HET  BOS. HET WAS ERG GEZELLIG, MAAR ER WAS ÉÉN HOND DIE ERG BANG WAS EN HEEL LELIJK DEED. DIE WILDE IK GERUSTSTELLEN, MAAR TOEN HIJ ZIJN LIPPEN OPTROK, RIEP

 VROUWTJE MIJ TERUG, WANT ZE HEEFT GEEN ZIN IN EEN HAP UIT MIJN MOOIE LIJF.  DEZE HOND WAS EEN HOND DIE ME UIT WILDE DAGEN. DAN MOET JE ME NET HEBBEN. EN HOEWEL IK AL EEN PARTIJTJE RENNEN ACHTER DE RUG HAD EN VEEL NIEUWE SNUFJES HAD GESNOVEN OP DE GREBBEBERG, KON IK HEM NOG WEL AAN EN DIE MENSEN KONDEN NIET GELOVEN DAT IK AL RUIM 5 JAAR BEN. MAAR HET IS TOCH HEUS ECHT WAAR. HIJ KON WEL EEN LEUK KUNSTJE EN DAT WIL IK OOK LEREN. DAN MOEST HIJ AF EN ROLLEN. DIE

 BAASJES WAREN NET ZO TROTS OP HEM ALS VROUWTJE OP MIJ. MAAR IK KAN ANDERE KUNSTJES, BIJVOORBEELD OP DE EVENWICHTSBALK LOPEN, ZOALS HIER. HET IS EEN GROTE STAM EN BEST ONGELIJK. HELEMAAL SPANNEND, WANT IK MOET ER OP SPRINGEN EN DAN IS HET ZAAK OM M'N EVENWICHT TE BEWAREN. WE HEBBEN ER LOL IN. ZO, DAT MOET DAT BRUINTJE NOG MAAR EENS NADOEN! HET WAS OOK FIJN OM DOOR DE BLAADJES TE STRUINEN, DAT RITSELT LEUK. DIT IS EEN ANDER BOS DAN VORIG WEEKEND, MAAR OOK

LEUK. ER WAS EEN STUK WAAR HONDEN NIET WELKOM WAREN, DUS VROUWTJE OOK NIET. DAT WAS OP DE BEGRAAFPLAATS VAN DE MILITAIREN. MAAR DAAR HEB IK NIETS TE ZOEKEN. HIER WAS GENOEG OM TE SNUFFEN EN JA... DIT MOMENT WAS HET BEGIN VAN MIJN SNACK, EEN WARM HAPJE VAN DE ROTHWEILER. IK HAD MAAR EEN HEEL KLEIN STUKKIE, WANT VROUWTJE GREEP GELIJK IN EN DAARBIJ HEB IK MIJN SNACK THUIS VERSPEELD. DOMMERD DIE IK BEN, DAT BÈN IK NIET, MAAR DÓET WEL EENS DOM, ZEGT VROUWTJE. GELUKKIG KREEG IK WATER OM M'N TANDEN SCHOON TE SPOELEN. EN NEE, IK KREEG GEEN KAUWLAPJE THUIS HELAAS, MAAR WEL LEKKER ETEN EN EEN WARM PLEKJE IN MIJN MAND WAAR IK IN DIEPE SLAAP VIEL. MORGEN WEER EEN DRUKKE DAG EN VROEG UIT MIJN MAND. DAN GAAN WE WEER ZWEMMEN. DAAR IS IEDEREEN BLIJ ALS ZE ME MOGEN BEGROETEN. EN IK LAAT ME ALLES WELGEVALLEN EN GENIET IN STILTE VAN ALLE AANDACHT DIE IK KRIJG.