VROUWTJE EN IK HADDEN ER ZIN IN EN WE HEBBEN DE EERSTE WANDELING LEKKER LANG GEMAAKT. DAN IS ER ZOVEEL TE ZIEN EN TE HOREN EN TE RUIKEN. EN DAN HADDEN WE DIT MAAR ALVAST GEHAD, DE LINGEWEG, WAAR DE KONIJNTJES ONS GOEDEMORGEN KOMEN WENSEN, DAAR DOE IK NETJES MIJN BEHOEFTE AAN DE KANT VAN HET WATER. VROUWTJE KON HET NIET LATEN JULLIE EEN BEWIJS TE LATEN ZIEN. DAARNA DOOR DE GROTE BOOGERD, WAAR IK LOS MAG EN M'N PLASJES KON DOEN. VANDAAR ZIJN WE HELEMAAL OMGELOPEN EN DAN LANGS HET ZIEKENHUIS NAAR HET FLAPPENBOS EN VIA HET PARK ZIJN WE NAAR HUIS GEGAAN. DAAR VOND IK NOG EEN NEST EIEREN, MAAR MOCHT ER NIET AANKOMEN. IK ROOK DE EEND EN DIE SCHROK VAN MIJ, MAAR IK HEB HELEMAAL GEEN KWAAD IN DE ZIN. DOMME EEND HOOR, WE ZIJN EEN EINDJE VERDER GAAN STAAN, WANT KRAAIEN WILLEN DE EIEREN VÁST WEL PAKKEN EN DAT VOND VROUWTJE NIET OKÉ, TEMEER DAT IK DE EEND HAD LATEN SCHRIKKEN, ZO HEBBEN WE GEWACHT TOT MOEDEREEND WEER OP HAAR NEST ZAT. DAARNA ZIJN WE NAAR HUIS GEGAAN, WANT HET WERD DONKER EN WE WILDEN DROOG THUISKOMEN. WE WAREN EEN GOED UUR WEGGEWEEST. THUIS KREEG IK ETEN EN VIEL DAARNA IN EEN DIEPE SLAAP, HET WAS EEN GOED BEGIN VAN DE DAG.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten