HET IS SCHRIKKEN VOOR VROUWTJE, WANT IK LIG NU IN HET ZIEKENHUIS IN UTRECHT. IK WAS NOG BIJ FLAP EN IK RAAKTE WEG EN M'N KOP WAS TE ZWAAR OM OP TE TILLEN. TOEN ZIJN ZE MET MIJ NAAR DE DIERENARTS GEGAAN EN DIE HEEFT BLOED AFGENOMEN BIJ ME EN M'N BLAAS GELEEGD MET EEN SLANGETJE. IK KREEG INFUUS EN PROBEERDE ZE VROUWTJE TE BELLEN. M'N KALIUM WAS TE LAAG EN OOK MIJN TEMPERATUUR. VROUWTJE BRACHT MIJN KADOOTJE NAAR FRED EN ZAG OP DE TERUGWEG DAT JANTIEN EN AB HADDEN GEBELD. DAT HAD VROUWTJE NIET GEHOORD. DUS ZIJ HEEFT TERUGGEBELD, MAAR TOEN WAS IK AL MET SERGE AL ONDERWEG NAAR HET ZIEKENHUIS. VROUWTJE SCHROK ERG, VOND HET OOK ERG VOOR AB EN JANTIEN, DIE VROUWTJE OP DE HOOGTE MOEST BRENGEN. VROUWTJE WILDE GELIJK NAAR ME TOE, MAAR DAT KON NIET. IK MOEST EEN NACHTJE BLIJVEN OP DE INTENSIVE CARE, DAAR HOUDEN ZE ME IN DE GATEN EN KRIJG IK NOG WAT ONDERZOEKJES. SERGE ZAL VROUWTJE DAN BELLEN EN ALS HET MEEZIT DAN MAG IK NAAR HUIS. IK LAAT ALLES MAAR OVER ME HEEN KOMEN, IK BEN TE MOE OM TE PROTESTEREN ALS ZE WAT MET ME DOEN. MET SPANNING WACHT VROUWTJE OP HET VERLOSSENDE TELEFOONTJE..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten