NAAR OMA GEWEEST

 GISTEREN ZIJN WE NAAR OMA IN HET ZIEKENHUIS GEWEEST, IN EMMEN. DAT WAS EEN EIND RIJDEN, MAAR NATUURLIJK STAPPEN WE DAN OOK EVEN UIT. IN HET ZIEKENHUIS WAREN KUNSTWERKEN TE ZIEN, MAAR DEZE VOND IK NIET ZO VEEL AAN. IK KEEK WAAR WE NU HEEN MOESTEN. EEN EINDJE VERDEROP ZAGEN WE DIT KUNSTWERK VAN SPEKSTEEN. VROUWTJE DOET DAT OOK GRAAG, MAAR ZOALS

DEZE NEUSHOORN MAKEN, IS VOOR VROUWTJE VÉÉL TE HOOG GEGREPEN.
IK HEB ER FLINK AAN GESNUFFELD. OMA VOND HET LEUK DAT IK MEE KWAM EN IK HEB KEURIG GEWERKT EN ME GOED GEDRAGEN, NETJES WACHTEN, IK HEB BIJ OMA MIJN BROKJES GEHAD, TOEN KON IK WEER EVEN SLAPEN. WE HEBBEN EEN FLINKE SNEEUWBUI GEHAD, DAAR HEBBEN WE OOK FIJN

DOORGELOPEN TOEN WE EVEN STOPTEN. HELEMAAL LEUK, HIER ZIJN WE WEL NAAR HET FLAPPENBOS GEWEEST, MAAR DAAR LAG NIET VEEL EN HET WAS BITTERKOUD. IK MOCHT DUS NIET TE LANG OP DE STOK, DIE IK HAD GEVONDEN, KLUIVEN MET M'N BUIKJE IN HET BEVROREN GRAS. NATUURLIJK MAG IK DAN OOK WEL LOS OM TE SNUFFEN. ER LAG EEN VLIES IJS OP DE VIJVER EN DE EENDJES LIEPEN ER OP, MAAR DAT GA IK NIET DOEN. IK BEN NOG NOOIT OP HET IJS GEWEEST. DAT WIL VROUWTJE NIET.

HIER MOEST IK HET MIJNE ER VAN HEBBEN, ALLEMAAL VREEMDE EN BEKENDE GEURTJES EN VEEL PLASJES HAD IK TE LEZEN. WE ZIJN NIET VER GEWEEST, OMDAT IK BEST WEL MOE VAN GISTEREN BEN. DAN MOET IK ALTIJD EVEN BIJKOMEN. DE SNEEUWKLOKJES KOMEN AL KIJKEN, WANT HET WAS ZULK LEKKER LENTEWEER AFGELOPEN TIJD. MAAR NU HAD VROUWTJE PIJN VAN DE KOU IN HET HOOFD EN DAN GAAN WE NIET VER. WE HALEN HET WEL WEER IN ALS HET NIET MEER ZO KOUD IS. HET ZONNETJE SCHIJNT WEL GEZELLIG EN HET IS NIET ZO DONKER. MORGEN WEER DE GEWONE GANG VAN ZAKEN. MAAR HET WAS WEL EEN APART WEEKEND. WE HOPEN DAT OMA WEER GAUW NAAR HUIS MAG, ZOLANG ZE KOORTS HEEFT MAG ZE NIET NAAR HUIS. JAMMER HÈ, MAAR GOED, ANDERS HAD IK NIET IN DE SNEEUW KUNNEN SPELEN...