OOST-INDISCHE OORTJES

 VANMORGEN VROEG FIJN MET VROUWTJE NAAR BUITEN IN HET WINTERS AANDOENDE NATUUR. DAN GA IK IN HET TUIG, MAAR ER ZIJN PLEKKEN WAAR IK DAN LOS MAG OM PLASJES TE DOEN. HET GING ALLEMAAL GOED EN IK MOEST VOOR VROUWTJE LOPEN EN WE HADDEN HET ERG FIJN. WE GINGEN DOPPEN WEGBRENGEN EN DAN GAAN WE OVER DE LINGEWEG. DAN OVER HET

SCHRIJVERSPAD NAAR DE GROTE BOOGERD. WEER IN HET TUIG EN IN DE BOOGERD MAG IK LOS. HET GING HELEMAAL GOED, NETJES LUISTERDE IK NAAR VROUWTJE MAAR HIER IN DE BOOGERD KON IK DE VERLEIDING VOOR EEN SNACK NIET WEERSTAAN EN JA, DAN KAN VROUWTJE ROEPEN, MAAR IK GEBRUIK DAN MIJN ANDERE OORTJES: MIJN "OOSTINDISCHE OORTJES". DAT VINDT VROUWTJE NATUURLIJK NIET LEUK EN IK MOEST GELIJK AAN DE LIJN, WANT HONDEN NIET NIET LUISTEREN MOETEN AAN DE LIJN. IK VOND HET BALEN, MAAR TEGEN VROUWTJE IS NIET TE WINNEN, DUS WEER IN HET TUIG EN WE GINGEN GELIJK NAAR HUIS. OMDAT IK OP DE LANGE RONDE MEESTAL 2X MOET DRUKKEN, HAD IK NU PECH. DOORLOPEN EN NIET ZEUREN, DUS LIEPEN WE DOOR, EN DE EXTRA LUS NAMEN WE NIET. HET WAS ERG KOUD, MAAR DAT IS NIET ERG, DAT LOPEN WE ER WEL UIT. OMDAT IK ME WEER VOORBEELDIG GEDROEG, ZOUDEN WE LANGS HET DIJKJE GAAN EN MOCHT IK WEER EVEN LOS EN KON IK ALSNOG M'N DRUKJE

KWIJT. IK WACHTTE NETJES OP VROUWTJE EN JE KUNT ZIEN DAT HET GEVROREN HEEFT. WE HOPEN DAT WE DAN SNEEUW KRIJGEN. WE GINGEN SPELLETJE DOEN, IK HARD WEGRENNEN EN TOEN RIEP VROUWTJE EN IK KWAM ER GELIJK AAN EN ZO EEN PAAR KEER, MAAR EEN BELONING BLEEF UIT (OMDAT IK AL SNACKJES HAD GENOMEN, ZEI VROUWTJE). IK KON HET NIET HEBBEN EN TOEN IK WEER MOCHT GAAN, RENDE IK EN WILDE NIET TERUGKOMEN. OP EEN AFSTANDJE BLEEF IK STAAN EN INEENS NAM IK EEN SPURT NAAR BOVEN EN GING AAN DE ANDERE KAN VAN DE DIJK. IK WILDE VROUWTJE WEL EVEN LATEN ZWETEN EN DAT DEED ZE! NATUURLIJK GA IK NIET DE WEG OP EN HET WAS NOG VROEG EN TOEN VROUWTJE ME OP DE POEPPLAATS ZAG, RIEP ZE ME EN IK KON ZIEN DAT IK TE VER WAS GEGAAN. DUS SCHOORVOETEND KWAM IK NADERBIJ EN VROUWTJE TUIGDE ME WEER IN. DAT WAS NIET ZO'N GEZELLIG EIND VAN DE WANDELING, WANT NU WAS VROUWTJE BOOS EN DAT VIND IK HEUS ERG. IK MOEST EEN UUR LANG WACHTEN OP M'N ETEN, VROUWTJE LIET MIJ OOK MAAR WACHTEN. DAT WAS NIET LEUK. NADERHAND GEDROEG IK ME HEEL NETJES EN NU ZIJN WE WEER DIKKE MAATJES. IN HET VERVOLG ZAL IK MAAR BETER LUISTEREN.