VANDAAG KREEG IK EEN FOTOKAART MET EEN HOND ZOALS MELLOW, M'N LOGEERMAATJE. DANK JE WEL HANS! DIE WAS NAAR OMA, DIE 90 JAAR GEWORDEN IS EN HEEFT HIJ OOK AAN MIJ GEDACHT EN EEN LIEVE KAART GESTUURD. VROUWTJE IS THUIS BIJ MIJ GEBLEVEN. VOOR MIJ IS DE REIS NAAR DRENTHE TE VER, DAT KAN IK NIET MEER AAN. HET IS FIJN NOG BIJ ELKAAR TE ZIJN, VROUWTJE HEEFT VEEL VERDRIET, WANT IK GA ACHTERUIT EN M'N LIJFJE IS AAN HET VERANDEREN EN DAARBIJ VAL IK NOG STEEDS AF. MET DIE PILLEN VAN SCHOOL IS DAT NIET OP TE LOSSEN EN IK HEB PIJN. IK WIL HET LIEFST DICHT BIJ VROUWTJE ZIJN, 'S NACHTS KRAB IK IN HET HALLETJE, TOT VROUWTJE ME WEER GERUSTSTELT. ER IS NIET ECHT EEN OPLOSSING VOOR MIJ EN VROUWTJE WIL GEEN LIJDENSWEG VOOR MIJ, MAAR DE SCHOOL WIL NOG MET PILLEN PAPPEN EN NATHOUDEN. DAAR HEEFT VROUWTJE MOEITE MEE. MAAR ZE STAAT MET HAAR RUG TEGEN DE MUUR. MOEILIJK HOOR....
Ach lieverd toch. Wat moeilijk allemaal voor jou en je vrouwtje en je vrouwtje kan helemaal niks. Wij vinden het zo verdrietig om te zien en te lezen hoe het nu met je gaat. Wij denken aan jullie.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffels van Freddie, Bono, Regina en Hans