mochten we allemaal los, dat was feest natuurlijk. Om de paar tellen ging ik kijken of vrouwtje zich kon redden en Flap paste nu op vrouwtje, die week niet van haar zijde. Dus had ik nu de vrijheid, maar toch hield ik de boel in de gaten. Bij de plomp sprongen er veel honden in het water, meer modder en dat wilde
ik ook es meemaken. Flap was trouw aan vrouwtje en liep met haar mee, ondertussen kon ik een mooie stok zoeken. De trainster vond me er mooi uitzien, bij haar heb ik de laatste maanden gewoond voor ik naar vrouwtje ging. Het was echt genieten en het zonnetje scheen ook gezellig.
Toen we weer terugkwamen heeft vrouwtje me eerst laten wassen, zodat ik niet meer onder de modder zat, ik ben dan wel zwart, zodat je er niets van ziet, maar ruiken deed het des te meer. Toen konden we een slaapje doen, de pootjes waren gestrekt en we waren moe. Vrouwtje en alle
mensen kregen lekker eten. De dag was nog niet voorbij. We gingen een parcours lopen, spannend hoor, maar volgens de trainster deed ik het geweldig en nu begrijpt ze waarom ik "kanjer Kris" ben. Vrouwtje was maar wát trots op mij en ik heb lekkertjes verdiend, dat was mijn drijfveer in de eerste plaats. Flap moedigde me aan en keek ook of ik het goed deed. Serge vond ons er goed uitzien zo samen en was erg blij dat het zo goed ging. Voldaan gingen we naar binnen om nog te drinken, toen kwam voor vrouwtje het onvermijdelijke moeilijste gedeelte van de dag. Het afscheid van Flap. Ik zat nu op Flap zijn plek in de auto en Flap ging met Ab mee. Het is goed zo, want anders zou vrouwtje niet met mij op sjouw kunnen. Maar afscheid is moeilijk, gelukkig weten we Flap in goede handen...en we hopen hem gauw weer te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten